سیاست دولت و مناسبت های بین قومی (مورد: قوم بلوچ و سیستانی)

وجود تنوع قومی در کشورهای مختلف جهان اغلب به عنوان عاملی در جهت کاهش همبستگی ملی کشورها یاد می شود،کشور ایران هم دارای اقوام و اقلیت های مختلف می باشد که این امر خود باعث کاهش وحدت ملی شده است قوم بلوچ و سیستانی از جمله اقوام ایرانی هستند که از قدیم الایام در جنوبشرقی ایران ساکن بوده اند نگاه دولت مرکزی و مجموعه حاکم بر ایران به این دو قوم باتوجه به سطح تجانسات و تفاوتهای آنها متفاوت بوده است قوم سیستانی که بیشتر در قسمت شمالی استان ساکن می باشند باتوجه به اینکه در ویژگیهای زبان ،مذهب،تاریخ و نژاد با بدنه اصلی ملت و دولت مرکزی نسبت به بلوچها که از لحاظ مذهبی دارای تفاوت می باشند تجانس دارد و از سیاستهای حمایتی بیشتری برخوردار بوده اند اما با توجه به بررسی انجام شده با روش کتابخانه-ای و میدانی واستفاده از پرسشنامه مشخص شد بیشترین سیاستهای حمایتی دولت که باعث شده است مناسبت های بین قومی سیستانی ها و بلوچها به صورت یک رابطه خصمانه دربیاید در خصوص بکارگیری تعداد زیادی از سیستانی ها در دستگاههای اداری و اجرایی بلوچستان و همچنین در دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی استان سیستان و بلوچستان می باشد که این امر خود باعث به وجود آمدن تنش بین این دو قوم شده است تقریباً می-توان گفت که یک حالت بحرانی دائمی و درونی ایجاد شده است که خود ضرورت تغییر سیاست های دولت مرکزی را در این زمینه آشکار می سازد.